«مشکلات موجود به‌خاطر کمبود طنز است»

آذردخت بهرامي با بياني طنازانه از طنز مي‌گويد و معتقد است، مشکلات موجود به‌خاطر کمبود طنز است.

اين نويسنده‌ي داستان‌هاي طنز در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، درباره‌ي نسبت طنز و مطبوعات گفت: راستش بین طنز و مطبوعات همه جور نسبتی وجود دارد. حتا نسبت عکس. یعنی به این طنز بیچاره همه جور نسبتی می‌دهند، حتا گاهی نسبت‌های خیلی بدی می‌دهند ـ بلانسبتِ طنز. بعضی‌ها فکر می‌کنند می‌توانند با طنز هر کاری بکنند و به هر هدفی که می‌خواهند، برسند. حالا به نظر شما هدف مهم‌تر است یا وسیله؟ در این مورد بین علما اختلاف است. بعضی‌ها معتقدند هدف وسیله را توجیه می‌کند. بعضی از طنزنویسان بی‌جنبه هم هوا بَرشان داشته و فکر می‌کنند این‌جا وسیله خود هدف است.

او در ادامه درباره‌ي حضور طنز در مطبوعات عنوان كرد: جانم برای‌تان بگوید که اگر جای طنز در مطبوعات نباشد، کجا باشد؟ می‌گویید نه، ببینید هر کس می‌خواهد از خودش مطبوعات منتشر کند، (به گیرنده‌تان دست نزنید، ایراد زیر سرِ تایپیست و ویراستار نیست!) اول همه‌ی کارهای اصلی و جدی‌اش را می‌کند و آخرش می‌رود سراغ طنز. انگار گوشت و پیاز و سبزی و لوبیا را در قابلمه پخته باشید و غذا هم خوب جا افتاده باشد؛ بعد آخر کار یاد نمک و فلفل بیافتید. مگر بدون نمک و فلفل هم می‌شود آشپزی کرد؟ (بعضی‌‌ها معتقدند برای خوشمزه‌تر شدن غذا باید اول نمک و فلفل را به آن زد، و بعضی‌ها می‌گویند برای آن‌که یدِ نمک از بین نرود، باید نمک غذا را در مرحله‌ی آخر به آن اضافه کرد. به نظر من در مورد نمک، می‌توان در آخرین لحظه عمل کرد؛ ‌اما در مورد طنز باید همان اول ِ کار دست به کار ِ ایجاد صفحه‌ و ستون طنز شد.) بله البته که طنز در مطبوعات جایی برای خودش دست و پا کرده.

بهرامي در ارزيابي خود از طنزهايي كه اين روزها در مطبوعات منتشر مي‌شوند، گفت: همه‌جور طنزی را در مطبوعات می‌توان پیدا کرد. طنزهای درست و حسابی، طنزهای بی‌نمک، طنزهای آبکی، طنزهای جامد! بعضی هم بسته به قیمت روز: طنزهای دوزاری،‌ پنج‌زاری‌، ایرادی هم نمی‌توان گرفت؛ آن هم در این اوضاع اقتصادی. وقتی قرار است سکه‌ی 50هزار تومانی چاپ شود!!!، طنز هم باید ارتقا پیدا کند. (نترسید، قضیه‌ی این سکه را همین الآن خودم پیش‌بینی و شایع کردم! ـ یکی از وظایف نویسنده همین‌ها باید باشد، نه؟)

او سپس در پاسخ به اين سؤال كه آيا طنز مي‌تواند منجر به اصلاح و بهبود شرايط شود، بيان كرد: البته که می‌تواند. اصلاً این همه مشکلات موجود فکر کردید به خاطر چیست، و از کجا آمده؟ همه‌ش به خاطر کمبود طنز است. شنیده‌ام عده‌ای از دلسوزان، مشغول گفت‌‌وگو و بستن قرارداد با طرف‌های چینی هستند تا طنز چینی وارد کنند.

بهرامي همچنين در پاسخ به اين‌كه شرايط امروز را براي طنزنويسي چگونه مي‌داند و آيا خطوط قرمز طنز را محدود می‌كند، بيان كرد: البته که محدود می‌کند؛ باید هم بکند؛ مثل لباس تنگی است که آدم ِ چاق را محدود می‌کند. فایده‌اش این است که طرف باید مواظب رژیم غذایی‌اش باشد.

اين طنزپرداز در پايان درباره‌ي ايجاد بخش طنز در خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) گفت: نظر بسیار مثبتی دارم. زمانه، زمانه‌ی تناسب است و باید از چاقی پرهیز کرد.